Wim Helsen

Het geluid van de over de laminaatvloer piepende stoelpoten herinnerde hem aan hoe hij zijn vrouw had leren kennen.

Soetkin De Vos

Het was op een onverwachte dag en op een totaal onverwacht moment: plots en al luidkeels roepend, wat hij toen nog kon, al werd zijn geroep spontaan afgeremd toen hij haar vanuit zijn ooghoeken opmerkte, luid lachend en in een prachtig kleedje met eenden er op geborduurd.

Annette Akkerman

Johnny was in de kracht van zijn leven, benen en stem functioneerden nog naar believen, alleen zijn hart was gebroken door een blondine met Barbie-proporties, toen hij in een oogwenk besloot zich te ontfermen over het serveerstertje met acne, dat gillend onderuit ging met haar dienblad vol kopjes koffie, doordat een dikke zakenman zijn stoel ineens achteruit schoof.

Wim Vandebeek

Het geluid van de twaalf kerkelijke stoelen over de uitgesleten laminaat van het parochiecentrum na de wekelijkse zelfhulpgroep 'help ik verlies mijn geloof' was het begin van de stok in zijn wielen.

Peter Verhelst

Hij ademde in, trok de joystick naar zich toe, waardoor zijn rolstoel de tafel voor zich uit begon te duwen.

M Nollet

Ooit had zijn vrouw, om hem te treiteren, een badeendje op de joystick geplaatst, zodat hij zich telkens moest onderwerpen aan het door merg en been gaande gepiep, als hij zich zonder haar wou verplaatsen, en dat was nog niet alles; ze had ook nog voor andere modificaties aan zijn mobiele gevangenis gezorgd: luid kwakend kwam de rolstoel voor het eendenschrijn tot stilstand.

Tim Roose

Stiekem geilde zijn vrouw wel op joyriders.

Marie- Elise Bettens

De dag waarop hij besefte dat hij tot het einde van zijn dagen aan deze stoel vastgekluisterd zou zitten, was ook de dag waarop hij besefte dat hij evenlang tot zijn vrouw veroordeeld was. Hij kon niet weggaan. De batterij hield het hoogstens vier uur uit, op volle snelheid. Daarmee geraakte hij misschien net tot in Afsnee.

Sascha Beernaert

Johnny probeerde eruit te halen wat er nog in zat, maar de onderhoudsvrije GEL batterij had haar levensduur van 450 cycli bereikt, met rood aangelopen gezicht staarde hij naar de bruine brij tussen zijn benen.

Greta Vandeborne

Plots werd het hem duidelijk dat het zijn joystick was die zijn stem kon vervangen. De tafel werd steeds verder geduwd, tot aan de voorruit waar het schrijn zich bevond. Nog één beweging van zijn joystick en die wanstaltige eend links zou ze nooit meer met spuug kunnen opboenen.

Els Kuijpers

Ze zag hoe de schuivende tafel in volle vaart en met een krachtige stoot haar collectie tot de vernieling zou brengen. Een voor haar ongekend soort focus nam haar geest over waardoor de tijd trager leek te gaan en zij de hele situatie tot op het detail in één enkele blik overzag.

Robin Biets

De tafel en zijn karretje naderen het gele scharminkel met rasse schreden, voor hem was dit de mottigste eend in de bijt en het onding zal eraan gaan! Datzelfde moment hoorde zijn vrouw een immense "kwak". Al waggelend kwam ze de kamer binnen en zag het rechter wiel van zijn karretje nog draaien. Daar lag hij dan, met een blik op oneindig en een dikke kloppende halsslagader. Haar mondhoeken krikten zich een weg omhoog, want na al die jaren stilzwijgen is dit het mooiste gebaar wat Johnny haar kon geven. Als een lokeend riep hij haar terug naar zich toe.

Noa Geudens

De tafel vormde een obstakel dat hij, zoals hij zichzelf met obstakels had leren omgaan, zou negeren en in zijn voordeel zou uitspelen.

Anna Van Daele

Het bord met verliefde aardappelen , schoof doelgericht dwars over de tafel en kletterde tegelijk met de bling-bling eend de dieperik in.

Ann Michiels

Het krassend gepiep van de tafel over de vloer waarschuwde haar niet snel genoeg, de tafel ramde haar achterwerk, haar handen zochten steun bij haar eenden, haar hoofd vloog door het nog te vervangen raam met enkel glas, waardoor ze leek op een verbaasd, pasgeboren kuiken dat uit een ei komt piepen.

Friso Claesen

"Johnny, verdomme zeg!" riep ze terwijl de tafel piepend over de tegels schoof.

Matthias Van de Velde

Porseleinen vogelwerkjes ketsten alle kanten op, en de thuiszorgverpleegster kwam pas overmorgen weer langs, nee: met die wanende weduwnaar liep het beslist niet goed.

Bregtje Van Bockstaele

Hij was amper vertrokken of de tafelpoten stropten in het kamerbreed tapijt – een tapijt, ja, ook dat onding had hij te danken aan haar, aan haar gezien haar potige lichaamsbouw verrassend frêle voeten die schoenen noch koude tegelvloeren verdragen konden - waarna de hele tafel overhelde, zijn nog halfvolle bord aardappelpuree vervaarlijk richting afgrond hobbelde en de plompe eendenkeizerin, gewoonlijk met niets tot wijken te verleiden, wel een half metertje de lucht in sprong.

Joke Bosch

Achteruit-vooruit-achteruit-vooruit; zijn bord schoof beetje bij beetje naar de tafelrand en de volle 3 minuten en 27 seconden later lag zijn minnares op schoot.

Jo Jacobs

Enigszins opgelucht omdat hij - eindelijk - een plan had, trok de man zich terug in zijn leesvoer: zijn desinteresse had plaats geruimd voor een uiterst geniaal en buitengewoon slecht idee.

Roosje Galle

Johny was, met rolstoel en tafel, halverwege de eetkamer gereden toen een tafelpoot bleef haperen, knakte en het bord puree de grond op gleed.

Herman Killens

Maar dan gebeurde er plots iets dat hij onmogelijk had kunnen voorzien en hem nu in opperste verwarring bracht; ontzet staarde hij naar de eendenprocessie.

Jan Van Aken

Het was bizar hoe de vernederende techniek zijn ontkiemende daaddrang naar een onstuitbare dimensie katapulteerde en zijn rijdende kakstoel hem voor het eerst oprecht enthousiast leek te bevestigen.

Lisanne Bonedit

Het speelveld van jennende oorlogsvoering kreeg fysiek vorm waarbij de vrouw in een duikvlucht door de voorruit, haar eendenkroost beschermend, naast haar eigen einde ook een nieuwe passie bewerkstelligde : de man genoot elke dag met volle teugen van het opblinken van de fragiele creaties.

Annette Akkerman

Geschrokken draaide zijn vrouw zich om en kwaakte: ‘Johnny toch, eet nu eens eerst rustig uw aardappelpuree.’

S Dury

De schokken van de voortschuivende tafel waarvan de met bijna ziekelijk afbladderende zwarte verf bedekte poten ritmisch in de groeven van het donkere eikenhouten parket van de eetkamer hortten, lieten het prullerige bord ratelen op het gebarsten plastieken tafelblad, net lang genoeg om de aandacht van Johnny’s vrouw weg te trekken van haar porseleinen schrijn.

Rita Horions

Kletterende borden, opspattende puree en een eend op zijn schoot, die bij overmaat van ramp begon te kwetteren! Erger kon een nachtmerrie niet zijn! Hij werd langzaam wakker, snoof het aroma op van koffie en zag door zijn half open oogleden zijn knappe vrouw in een rood niemendalletje. Ze boog voorover, kuste hem hartstochtelijk en zette een heerlijk ontbijt voor twee op het bed.

Wim Vandebeek

Het schrapen van de poten doorkruiste zijn verlangen naar krassen van gebroken glas op zijn wielen en afdrukken van in puree verdronken eend op het voetpad.

Hannelore Bedert

Hoe vaak had hij de laatste dagen al zijn vingers niet om de rand van de tafel geklemd tot de knokkels wit zagen, in een zoveelste poging zijn zelfbeheersing niet te verliezen en haar met één van haar eigen eendjes de kop in te slaan.

Herman Killens

Dat wanstaltige pronkbeest links in de rij: daar had hij zijn zinnen op gezet.

Sascha Beernaert

Hij schouderde de tweeloop die hij vanachter de keukendeur haalde en richtte op zijn vrouw: ‘Wist je dat een zwanenei op internet 250 euro kost?’

Hans Rek

Eendjes die meer diepgang leken te hebben dan de complete zinloos aangeschafte en doorgespitte dure papiertroep, die best wel tot prullen gediend zouden kunnen hebben als hij ook maar een spintertje kleuter in zichzelf had terug gevonden.

Helen Wallendael

‘Volgende week is het voorbij,’ hoorde hij haar nu weer zeggen terwijl ze haastig enkele pureeresten van het tafelblad veegde en hem een portie tiramisu voorzette, ‘dan kunnen de orchideeën weer in de vensterbank.’

Liese Leunens

Maar op elk oorlogspad, hoe groot de wraakzucht ook is, is er een zijweg. Die zijweg leek Johnny vandaag maar moeilijk te vinden.

Tim Roose

Haar eerst verrassen en dan verassen, waarom niet?

Soetkin De Vos

Deze keer bedwong hij zich zodanig dat er afdrukken van zijn nagels op de eeltige palmen van zijn handen verschenen, zijn toch al rode kaken tot de grote van twee kleine ballonnen opzwollen en zelfs zijn vrouw stotterend van verbazing en ongerustheid met een pieperige stem vroeg: "A...a...alles oké, schat?"

Bregtje Van Bockstaele

Het zou niet voor het eerst zijn dat de Kervende Kermiskiller zo’n lelijk foorwijf voor eeuwig de mond zou snoeren; die bedroevend banale, bijna boerse bijnaam die ze hem destijds in de media gaven – verder dan dat waren die bende flutjournalisten natuurlijk nooit geraakt – was tot op de dag van vandaag trouwens nog steeds de enige smet op zijn blazoen.

Dieter Desmet

Johhny verdunde haar puree zorgvuldig met zíjn speeksel om hem vervolgens genadeloos weg te slikken en hij wist dat hij haar eendje van een ziel voorzag.

M Nollet

De liefde was al lang vervlogen uit dit mistroostige toneelstuk dat huwelijk werd genoemd, opgevoerd voor een lege zaal vol eendjes die geen ruk gaven of ze wel of niet werden opgeboend en die Johnny het liefst met vrouw en al de Leie in wou keilen.

Leonieke Baerwaldt

Hij betrapte zich op de gedachte hoe het zou voelen zijn vingers over het gladde porselein te laten gaan, voorafgaand aan de potentiële daad, die zich eerst als een klein barstje in vernis maar nu zo helder als de explicite ornithologische misrepresentatie aanbeden door zijn vrouw, in zijn brein aan het ontwikkelen was tot een feit dat onvermijdelijk uitgevoerd diende te worden.

Roosje Galle

Meer dan een fantasie was het niet; zijn angst voor bloed was na het ongeval alleen maar groter geworden.

Roel Nijleend

Hoewel hij prat ging op zijn onfeilbare waarneming van de realiteit en zich doorgaans neerbuigend uitliet over het soort mensen dat zich laat meeslepen door zoiets banaals als hun verbeelding, was Johnny nu zo overtuigd van de nakende uitbarsting dat hij de grond voelde beven en de sulfer al kon ruiken.

Myriam Puype-Thys

Maar tussen droom en daad staan inderdaad wetten in de weg en praktische bezwaren en hij begreep eindelijk dat gedicht over het huwelijk waarmee een een taalleraar ooit tevergeefs gepoogd had wat poëzie in zijn leven te brengen.

Veerle Strosse

Maar, net wanneer hij zijn hand uitstrekt om een eendje te grijpen als wapen, gebeurt er iets onverwachts.

Matthias Van de Velde

En waarom ook niet? Welaan dan! Kataklop, de kop in. Wie maakt Johnny wat?

Annette Akkerman

De voornaamste reden dat hij afzag van geweld was het bewustzijn dat hij deze infantiliteit zelf over zich afgeroepen had door haar een kind te ontzeggen.

Anne Geerts

"Wil je nog wat?" vraagt ze terwijl ze op hem toeloopt. "Of ik nog wat wil? ze moest het weten." Inwendig raast hij, zijn knokkels houden hem in toom. "Johnny?" haar stem klinkt zacht. Gevangen in zwijgen kijkt hij van zijn handen naar haar. Neen niet in haar ogen, zijn nek weigert dienst. Het hoofd schuin. Heeft ze zijn tweestrijd gevoeld? Zijn handen lossen greep. Hij schuift op zijn stoel, walgt bij het besef dat hijzelf de oppervlakkigheid bewaakt. Hij stopte met spreken lang voor hij zijn stem kwijtraakte. Zij had gevraagd, soms gesmeekt, dan gezwegen en beiden waren ze gebleven.

Freya Van den Bossche

Hij dook onder tafel en ging liggen. Met stapels kranten als muren, gaven de tijdschriften kleurrijke accenten aan de omwalling van zijn burcht. Zijn vrouw wist hoe laat het was en kroop op handen en voeten achter hem aan. Puree en eendjes zouden hen niet helpen, biazepam en wijn was de lang geleden besliste oplossing. Zonder glimlach of gebaar naar elkaar sloegen ze glas na glas achterover, waarbij de blauwe pilletjes als pinda's werden doorgespoeld. De burcht dreef weg, het tapijt werd moeras. Pas toen Jacky de poedel hoog en lang huilde, sijpelde spijt door het beton in zijn borst. Te laat

kristin van tulder

Gehuld in plastiek, gekleurd in cliché kleuren van geel met rode bek waren ze een duplicaat van haar. Eentonig gerangschikt de één na de ander. Een kinderlijke herinnering aan die eendjes die te vangen waren kwam in hem op,met de belofte van een keuze, een geschenk zoals op de kermis.

Nil Leman

Dat zou echter nooit gebeuren, omdat hij besefte dat zijn haatgevoelens opborrelden uit het onverschillige vacuüm van zijn eigen binnenste, open gewoeld en leeggezogen na zijn grote mislukking.

Erica Smits

Hij deed het niet, want hij deed nooit wat.

Jelle Teck

Johny zag ervan af, kleine kristalscherven zijn een absolute pest om uit je vingers te pulken.

Rita Horions

Het kitscherig gladgeel porselein in zijn vuist weigerde dienst te doen als moordwapen maar werd onverhoopt zijn ontspannend medicijn tegen verkrampte knokkels en innerlijke pijn. Als betoverd voelde hij vrijgekomen energie in een stroom versluizen naar zijn zolang toegenepen keel en met bruisende nieuwe kracht bracht die weer klanken uit zowel fors en luid als warm en zacht.

Sien Volders

Johnny keek naar de stapel papier op tafel, dan naar zijn vrouw voor haar eendenschrijn en voor het eerst in vijfendertig jaar vroeg hij zich af hoe de wereld er door haar ogen uitzag.

Soetkin De Vos

Die gedachte verwerpt hij echter snel, wetend dat hij dit al probeert sinds hij haar voor het eerst ontmoete, toen ze nog liefelijk was en een beminnelijk figuur had, en zie waar het hem gebracht had, stemloos en nippend van zijn koffie, wat eigenlijk nu ook weer niet zo slecht was, bedacht hij hem plotseling.

Tim Roose

Wanneer zijn vrouw vervolgens de radio opzette en bij wonderlijk toeval het nummer van hun huwelijksdans de stilte in muziek omtoverde, deed hij iets wat hij sinds lange tijd niet meer had gedaan.

Sascha Beernaert

Hij kwam niet verder dan het beeld van een luchtzak die een leven vacuüm had getrokken.

Nils Parmentier

Hij realiseerde zich echter al vrij snel de onmogelijkheid, ranzigheid van het zich inleven in haar maar de stem had nu wel vaker dit soort totaal van de pot gerukte voorstellen, zich inleven in haar, hoe is het mogelijk, niet.

Sander Spanhove

Wellicht zoals een kleuter die hunkert naar de onderste rij prullen van een kermiskraam: kleurrijk, eenvoudig en boordevol kitsch, Johnny haatte haar oppervlakkigheid.

Philip Verhaeghe

"Ik heb je ingeschreven als kandidaat voor het lezersinterview van 'De Verzamelkrant' " plaagde hij, "Ze zijn daar zeker geïnteresseerd in je persoonlijk verhaal over je eendencollectie, waarom je er mee begonnen bent en zo...".

Beatrijs Huyghe

Een vleesgeworden stilte, waar het verzamelen van eendjes enkel nog zin had, pastelkleurig wezentjes, porseleinzacht en naïef, die haar, in haar droom konden laten leven, niet bruusk of gewelddadig, weliswaar honingzoet en wazig, want zo had ze het liefst.

Erica Smits

Was zij zo grijs omdat de wereld voor haar geen kleur had?

Yannis Cordier

Terwijl hij zonder naar zijn bord te kijken de vork andermaal naar zijn mond bewoog, vroeg hij zich af of hij zich dan toch effectief diende te schamen; te schamen voor het feit dat hij, net toen hij promotie had gemaakt en zijn stalen ros had mogen inruilen voor een glimmende scooter, met diezelfde scooter vervaarlijk ten val was gekomen en, tot overmaat van ramp, aldus, plotsklaps, in een rolstoel was beland.

Sarah Martens

Een rimpelloze vijver vol keramieken eendjes waartussen zij als een moederkloek met haar waggelkont van kookeiland naar kookeiland laveerde, de routine slechts nu en dan doorbroken door een occasionele ophaling van het oud papier en het gezelschap van een belezen mannetjeseend die ongeacht wat ze te kwaken had, nooit zijn stem zou verheffen.

Bregtje Van Bockstaele

Kon het werkelijk zo simpel zijn?

Jolien Van Roy

Misschien dacht ze aan hoe hij ooit was, of hoe zij beiden ooit waren, een snelle sensatie van voorbijgaande vroeger-was-alles-beter aard, wegsmeltend in de tegenwoordigheid van die keuken zoals de zachte puree op Johnny's tong.

Wim Deduytsche

Hij deed nochtans zo zijn best, maar de plots stekende jeuk aan zijn linker teelbal verstoorde het greintje empathie die hij aan het opborrelen was als een scheet die net niet de vrijheid rook.

Guy Lejeune

Misschien moet ik nu toch maar even naar de winkel om sigaretten te gaan halen, niet meer terugkomen en gewoon elders een ander leven beginnen, flitst het door zijn hoofd en zegt gelaten: proeven, schat?

Sofie Alossery

Hij merkte nu pas op dat ze haar bril niet droeg, waarna hij plotsklaps dacht dat de troebele blik in haar glazige ogen misschien het antwoord was op zijn hemeltergende apathie.

Annick Bardijn

De vraag werkte als een bliksemschicht die het donker in zijn hoofd doorboorde: er was nog hoop!

Florence Buys

Ziet zij werkelijk een kleurloze man, ooit flamencorood gekleurd, die door de jaren heen langzaam is vergeeld door een te harde wereld zoals een polaroidfoto door de brandende zon?

Els Kuijpers

En toen begreep hij hoe ze zich vermoedelijk net zo eenzaam als hem voelde, want ook haar porseleinen eendjes gaven geen kwak terug.

ad moeskops

De groene boontjes werden haar stinkend kapsel toen hij ze naar de bovenkant van zijn bord schoof en met zijn lepel boetseerde hij zorgvuldig de resterende puree tot twee gelijke bollen, waarna hij zijn vork nam, die onder de rechterbol stak en het geheel in één beweging naar zijn mond bracht; zonder kauwen slikte hij haar dieptezicht in.

Jan De Palmeneire

Maar het liefst zou hij haar ogen uitsteken, met een stukgeslagen porseleinen eendje, want Johnny hield niet van de wereld, en de wereld niet van hem.

Annette Akkerman

Zou ze hem net zo meewarig bekijken als hij haar?

Leonieke Baerwaldt

Hij zag zichzelf zitten, hoe de jaren zijn leven hadden aangetast, hoe kaalheid zijn schilferige hoofdhuid had aangevreten en hoewel het misschien nooit anders was geweest, zag hij niet meer wie hij was door de ogen van zijn echtgenote.

Heleen Debeuckelaere

Een antwoord verwachtte ze al jaren niet meer, haar vraag was maar een serie van klanken die de stilte, gemarkeerd door het getik van de zware houten klok, uit de keuken moest verdrijven.

Erica Smits

De aardappel lag nog onaangeroerd op zijn bord, terwijl zij, met haar stevige achtersteven naar hem gepositioneerd, één voor één de eendjes opnam, afstofte en weer terugzette, en de aanblik van die stoïcijnse doch volstrekt futiele activiteit, deed hem overgaan tot actie -- hij prikte de aardappel op zijn vork en slingerde die in een sierlijke boog over achtereenvolgens de keukentafel, de stoelen, de zetel en het aquarium naar het eendenschrijn, waardoor de helft van de verzameling in scherven uiteenspatte op de granieten vensterbank.

Tim Roose

Plots verslikte Johnny zich, waarop hij zich in paniek tot zijn vrouw wendde.

Sofie Alossery

Johnny keek naar zijn stapel ontmaagde periodieken, vroeg zich af waarom zelfs zijn verlepte vrouw zichtbaar gefascineerd kon zijn, en in een blinde vlaag van jaloersheid riep hij: "Wist je dat veel mannetjeseenden verkrachtende necrofielen zijn?"

Sascha Beernaert

Tegen beter weten in scheurde Johnny een dag van de druivelaar kalender: ‘het wordt stilaan tijd om je te vertellen waar ik Charlotte heb leren kennen, zei hij op een rustige toon.

Soetkin De Vos

Zo' n ouderwetse klok, waarbij om het uur, in plaats van een vogeltje dat floot, een eend tevoorschijn kwam die luidkeels, nasaal kwaakte, zo ook op dit moment, klokslag één uur deed dat geluid Johnny heftig verslikken in zijn mond vol puree, je verwachtte dat er na al die jaren enige gewenning bij hem was opgetreden, het was echter zijn onzuiver geweten en de prangende bekentenis die op zijn lippen lag, die het kauwen en het tegelijkertijd ademen vermoeilijkte.

Kristien Spooren

Ze waren het praten verleerd toen hij na een werkongeval ook zijn stem niet meer kon verheffen.

Kathleen Verbiest

Plots zag Johnny in hoe hij met een simpele geste het tij van dit moment en misschien zelfs van zijn huwelijk kon doen keren: hij trok uit de toren kranten en tijdschriften een Flair, een Libelle en een Happinez-magazine, en overhandigde dit stapeltje aan zijn vrouw, waarna hij zich goedgemutst schrap zette voor een golf van dankbaarheid, want de laatste keer dat hij iets voor haar gekocht had, was op hun huwelijksreis geweest, en dat was toch ook weer zo´n dertig jaar geleden.

Ella S. Dalemans

Nadat Johnny met moeite de helft van zijn portie puree had doorgeslikt en zijn bestek in kruisvorm op zijn bord had neergelegd, dook hij nogmaals met een mechanische aandachtigheid in de krantenstapel op zoek naar iets dat hem zou raken, zonder kennis te nemen van het feit dat zijn vrouw moest huilen bij het afruimen van zijn half leeg gegeten bord.

Gowaart Van Den Bossche

Nochtans waren er waarheden voorhanden, konden dingen tastbaar gemaakt worden die resideerden in de vluchtige vormeloosheid van gedachten en aanvoelens, wachtend op vaste vorm om de witregels van hun gedeelde taal bij te kruiden, ware het niet dat het hen net ontbrak aan die gemeenschappelijke spraak om hun wil tot expressie weer te geven in een voor de ander verstaanbaar idioom.

Marie Peters

Ze was dan ook verbaast dat hij antwoordde, vervolgens helemaal verbijsterd bij zijn bekentenis dat het de perfecte smeuigheid van haar puree geweest was die hem tot het huwelijk had overgehaald en tenslotte helemaal overstuur toen ze besefte dat hij in feite niet met haar maar met haar puree was getrouwd.

Etlir Xharra

Johnny plantte zijn leeg bierglas tussen de eenden-collectie; zij tuurde, een schurftige hond met schuim op de lippen.

Els Kuijpers

Uit het niets werd hun saaie dagdagelijkse leven verstoord door een hevige knal waardoor het porseleinen eendje uit haar handen de lucht in schoot.

Frederik De Cock

Maar Johnny dacht aan Jacques Brel en gaf volmondig antwoord door zich nog een glaasje muscat du dimanche uit te schenken, wat de doordeweekse puree altijd beter doet verteren, zo wist hij.

Annette Akkerman

Ze liet dan ook van schrik het eendje vallen, toen ze Johnny haar naam benauwd hoorde piepen, gevolgd door een hevig rochelen en keerde zich met een ruk om, net op tijd om te zien hoe Johnny voorover stortte in de berg puree, vloekend dat God nu net op dit moment haar bede moest verhoren, sprintte ze naar Johnny en nam hem voortvarend in de heimlichgreep.

Annick Bardijn

Ze voegde het opgepoetste eendje bij haar verzameling, veranderde er nog enkelen van plaats, stofte zorgvuldig één van haar lievelingsexemplaren af en was zo in gedachten verzonken dat ze zijn aanwezigheid achter zich te laat opmerkte.

Rita Horions

Ze voert een maniakale concurrentieslag door telkens wanneer hij zijn slordig verspreide belten afgedankte kranten vergroot, ook haar wanstaltige, potsierlijke colonne eenden aan te vullen, een dwangmatige terging die haar als een allerlaatste flinterdun draadje spinrag nog met hem verbindt.

Siel Verhanneman

Ann Vanheule

Ze liet de lucht, die ergens in de diepte van haar ziel en longen opgesloten zat, los en hij voelde de weeë warmte in zijn neusgaten binnendringen.

Alexander Baeyens

'Het is maar voor heel even zo slecht als nu', had Johnny zichzelf vroeger vaak ingefluisterd, maar dat geloofde hij tegenwoordig niet meer, want alles was al een heel leven maar voor heel even.

Karin Behaegel

Een aardappel in die zin, dat ze redelijk vast zat op haar mooie zonovergoten helling, doodeenvoudig en niets gekunstelds had en zij alle dagen de wereld vrolijk toelachte, zonder schijnbaar iets anders nodig te hebben dan wat haar kwam aanwaaien, wat in schril contrast stond met zijn eigen grijze, deprimerende wereld, met alles erin wat hij dacht nodig te hebben en die hem toescheen als doodsaai, hopeloos en triest …

Rob De Winter

Dit was haar wereld, dacht hij, eenden op een rijtje gekooid in dit huis in deze hoek van de kamer, als hij nu eens wist wat zijn plaats was in de rij.

Tim Roose

Maar zijn nog half met puree besmeurde mond moest wel wagenwijd openvallen, toen hij zag wat ze in de plaats deed.

Cato Frison

“Het is er me toch eentje”, dacht Johny, en hij nam nog een hap van de puree die hem liet twijfelen of hij inderdaad meer voelde voor de substantie op zijn vork dan de vrouw die al mopperend op de achtergrond verdween.

Sascha Beernaert

De gedachten waarmee buurman Achil worstelde, telkens hij in de late avond voorbij wandelde en het blauwe badeendje verlicht door het tv-toestel aanschouwde, waren eerder goed bewaarde kermisherinneringen uit de tijd dat je onschuld nog kon afkopen met een ritje op de rups voor vijftig frank.

Celine Camu

Zijn vrouw was verzamelwoedend, een hoarder, een rommelige hoop ellende die de ontbrekende liefde van haar man opvulde door porseleinen eenden het huis in te drijven, als een kooiker zonder kop.

Soetkin De Vos

Op hetzelfde moment dat zijn 'teerbeminde' vrouw de eend, deze keer een afschuwelijk, misvormd misbaksel, waarvan je je afvroeg dat het niet uit elkaar spatte bij elke blik die je het toewierp, zette, passeerde 'zij' langs het huis, geschokt door de enge aanblik van de porseleinen mini eenden, die haar door het raam, of beter gezegd 'etalage', aankeken liet ze haar boodschappentas vallen met het resultaat dat appels, koeken, broodbeleg daar aan toe, rijkelijk van het voetpad naar de straat toerolden en zo ook Johnny, die geweldig recht sprong, uit zijn ongevoelige staat wekte.

Viviane Van Pottelberghe

Ze smachtte naar de oh’s en de wow’s bij de aanblik van haar overdadig gevulde schrijn om te vergeten hoe vaak er achter haar brede rug met het lelijke eendje werd gelachen.

Kathleen Verbiest

Over dat voetpad passeerde de ganse buitenwereld, en kijk, ook Jules Van Baarlegem, die met wilde stappen voorbij het venster beende en ongetwijfeld degene was die drie seconden later onbehoorlijk lang de bel ingedrukt hield, waarop Johnny weerom berispend aangekeken werd door zijn eega en "wat hebt ge nu weet uitgevreten" naar het hoofd geslingerd kreeg.

Marie Peters

Waarom mochten haar eenden genieten van het uitzicht en de aandacht, en werden zijn aardappelen weggestopt in een kist in de kelder?

Fien Vaernewyck

Vrouwlief, zoals zij zelf graag genoemd wordt, stapt vervolgens zelf de stoep op om na te gaan of de eendjes wel goed geordend staan en schitteren in de avondzon, alles wat ons leven al lang niet meer doet.

Marie-Elise Follebout

Hij had niet de behoefte om haar ook maar één blik te gunnen, zo ging het al jaren, zij verkoos de eenden boven hem en hij, hij verkoos alles boven haar, het is niet dat het hen beide wat uitmaakte, maar het doen alsof hield hen bijeen.

Korneel Dobbels

Hoewel het beeld perfect onder haar snorharen paste, vond de kat des huizes toch dat de eend haar uitzicht belemmerde, waarna ze zonder al te veel poespas de eend met haar staart naar de afgrond verwees.

Gino Dekeyzer

‘Is de puree lekker?’ vroeg ze terwijl ze met wat spuug het eendje opboende.

Sofie Alossery

Hij miste zijn vriend Eduard die vroeger wekelijks in zijn sofa zat, maar nu zijn vrouw sinds het bewuste eendjesongeluk haar verzamelingsdrang niet langer botvierde door uiterst zeldzame homo-erotische beelden uit de Sovjet-Unie in de woonkamer te plaatsen, was Johnny naast zijn libido nu ook nog zijn boezemvriend kwijt.

Dennis Daniels

En inderdaad, de treurnis van het leven bestaat erin dat het zichzelf herhaalt, hopend dat de schoonheid deze keer wel opgemerkt zou worden, maar zich al te gauw neerlegt bij de realiteit die apathie is.

Annick Bardijn

Toen ze plots het kleine mormel, in zijn gezichtsveld, op tafel plaatste, zelf een stoel bijtrok en droog liet klinken: 'Ik heb nieuws', begreep hij dat de avond er anders zou uitzien dan verwacht.

Els Kuijpers

Had het leven dan echt geen sikkepit medelijden met hem?

Marie-Louise Van Craenenbroeck

Even beeldde hij zich in dat zijn vrouw in een eend veranderde die heerlijk ruikend, bruin gebraden en overgoten met een zoet-zure honingsaus op zijn bord belandde naast de aardappelpuree zodat haar wens dat hij even verliefd naar haar zou kijken als naar die puree uit zou komen en hij weer even dat heerlijke gevoel van fladderende vlinders in zijn buik zou herbeleven.

Bouba Kabala

Hij proefde van zijn puree en wist het zeker: hij was verliefd op een aardappel.

Karlien Van Houtte

Nergens kon hij een antwoord vinden op de vraag wat je moest doen als je een onweerstaanbare drang voelde om je geliefden op te eten, en of zoiets überhaupt normaal was.

Jan Vanbockrijck

Met zijn hevig brandende passie gooide hij olie op het vuur van zijn geliefde, maar tot zijn grote spijt werd ze daardoor friet from desire.

Tim Roose

Hij droomde weg en werd al snel de bloedbroeder van zijn steak.

Els Kuijpers

Hij zuchtte diep, gooide de leugens met een vlotte worp de papiermand in en besloot dat het hem worst zal wezen wat de hele wereld over hem zal denken.

Kathleen Verbiest

Johnny haalde een ongekookt exemplaar uit de voorraadkast en zette, in een niet onaardige poging tot sensualiteit, voorzichtig zijn tanden in het melige lichaam.

Sascha Beernaert

Aangezien hij niet voor de volle honderd procent achter een operatie stond, flatulentie is een serieuze aandoening, opperde de arts op de afdeling proctologie om twee maal daags een dunne laag mayonaise aan te brengen om bloemkoolvorming te voorkomen.

Geert Meskens

Het leven was voor hem geen onkruid, het was als een moestuin waaruit hij iedere dag een keuze maakte.

Nienke Vander Slock

Net op dat moment zwaaide de deur open en stampvoette zijn pokdalige vrouw de keuken binnen, of hoe snel het toch weer tegenzit.

Annette Akkerman

Hij overwoog een A op zijn borst te laten tatoeëren om uiting te geven aan zijn liefde.

Sofie Alossery

Verliefdheid op Zuid-Amerikaans voedsel had hij wel vaker, knikte Johnny, zoals die ene keer wanneer hij met zichzelf geen blijf wist bij het aanschouwen van een halfopen bokaal vochtige maïs op de begrafenismaaltijd van zijn oom.

Annick Bardijn

Gelukkig bestonden er, in deze valse tijden, dan toch nog zekerheden en deze waren te vinden in zijn eigen tuin.

Carlos De Blaere

>Hij besefte ineens dat het boek dat hij op deze manier trachtte te schrijven geen succes zou worden want de op de puree liggende braadworst keek hem verwijtend maar ook enigszins medelijdend aan.

Ronald Bertels

Terwijl ze haar schoenen uit schopte en zich languit op de divan liet vallen, nam Anja zich voor om nooit nog een boek te lezen waarvan het hoofdpersonage verliefd was op een aardappel en bovendien ook nog Johnny heette, ook niet wanneer het een op een zitbank in het park achtergelaten boek betrof dat, ze realiseerde het zich pas nu, daar door een verwante ziel moest achtergelaten zijn.

Rita Horions

Onbesuisd smikkelt, smakt en murmelt hij: 'De maalstroom van het leven krijgt vast weer iets subliem als die letterkunstenaars in de godganse mikmak van dit aards bestaan weer argeloos een ietsiepietsie weldaad willen zien'.

christine kenis

En dit was nu eens geen leugen, hij zou vanaf vandaag alleen nog oog hebben voor wat werkelijk belangrijk is in deze wereld, zijn eigen zekerheden.

Christophe Vekeman

De dag dat hij zich welgeteld zes binnen- en ook buitenlandse kranten aanschafte, alsmede een drietal periodieken van strikt verschillend allooi, de alles samen vele honderden bladzijden tellende geschriften thuis op zijn gemak vrij nauwgezet doornam en vervolgens, aan het einde van de rit gekomen, diende vast te stellen dat niet een enkel artikel, niet het geringste paragraafje, geen gebenedijde foto zelfs, erin geslaagd was om een spoor van interesse in hem te wekken, begon Johnny te vrezen dat het, in weerwil van wat hij tot dusverre altijd gedacht had, niet aan de wereld lag maar wel aan hem.

Sofie Alossery

Het was reeds een magere dertien jaar geleden dat hij, tijdens een lange busrit, per toeval meekeek in de kinderkrant van een elfjarig jongetje met een niet getrukeerde foto van een hond die een jeansbroek droeg, waarna Johnny dacht dat, indien hij dit aan zijn moeder zou vertellen, ze zijn enthousiaste rede zou onderbreken met een vochtige klap zwart gespikkelde puree op zijn bord en zou verklaren dat ‘de echte wereld der volwassenen’ -want zo noemde ze dat- nu eenmaal verschrikkelijk saai is.

Dries Gilliaert

Door de gedachte en de ongeïnteresseerde nieuwsfeiten vervulde hij stelselmatig zijn lastpakkengedrag van de laatste dagen met wat men noemde een zekere doorspektheid van afkeer en koortsige gevoelswisselingen, ofschoon hij uiteindelijk wel wist dat hij anders was dan het doorsnee menswezen, dat alles om hem heen een zekere uitspatting kende als hij er was, niettegenstaande het allemaal in zijn hoofd tolde, zijn brein zich ontpopte tot een notenkraker, de tijd berustend vooraleer de man met het onzichtbaar gezicht wankelend de weg van zijn eigen ikje betreedt.

Pieter Blyaert

En dat kon hem echt geen barst schelen.

Annick Bardijn

Was dit een mogelijk symptoom van een bore-out misschien, of had het gewoon te maken met zijn leeftijd, die hem nu liet inzien dat het gedaan was met de wereld die aan zijn voeten lag en dat hijzelf ergens, alleen God wist waar en wanneer, de verbinding met die wereld was verloren?

Sara Maesschalck

Hij had gelijk.

Shana Debusschere

Zijn gedachtenbrij had een andere wil.

Tim Roose

Alsof er spontaan een peertje boven zijn kalende hoofd begon te branden, sprong hij plots, nog net niet "Eureka!" roepend, uit zijn krakkemikkige ligstoel, waarbij hij per ongeluk, maar met een vlot ogende beweging, zijn leesbril recht in zijn geschrokken vrouw haar gelaat wierp.

pascal van ooteghem

Het lag aan hem, dus zette hij zich op een wankele stoel (aan het enige raam van zijn studiootje) en nam een blad papier en een pen ; hij zou schrijven wat de wereld miste en zodoende een dadend woord aan de anderen geven.

Karin Keutgens

Die dag draaide hij zich om en sliep vanaf dan op zijn rechterzij.

Dieter Desmet

Die vrees werd hem al decennialang te strak aangestrikt door zijn intussen bejaarde moeder: een drochtig mens dat zich de koning te rijk waant in haar veilig ingesloten appartement en, net als haar woonplaats zelf, slechts een enge uitkijk heeft op de betonnen wereld rond zich.

Evy Erauw

Nee, met het flinterdunne wereldnieuws royaal rond zich verzameld was er maar één onderwerp dat hem mateloos in zijn greep hield: zijn in gedachten verzonken spiegelbeeld.

Els Kuijpers

De naderende radeloosheid verstokte zijn ademhaling, waarna één enkele traan onhoorbaar over zijn rechterwang gleed; het besef dat wat hij ook deed, zijn aanwezigheid onbenullig bleek te zijn zorgde ervoor dat hij nu tot werkelijk alles in staat was.

Sandra Roobaert

Hij nam het besluit dat nu het moment aangebroken was voor het grootste - en als hij eerlijk met zichzelf was eigenlijk ook het eerste - zelfonderzoek waaraan hij zich ooit had onderworpen, waarna hij de reeks handelingen verrichtte die volgens hem zo'n onderzoek logischerwijs moest inluiden, namelijk een douche nemen, een schoon en nooit eerder gedragen overhemd aantrekken, de ontbijtspullen afwassen en de foto van Sonja en hemzelf van het dressoir halen om ze met lijst en al in het vuilnisvat in de garage te stoppen en haar zo eindelijk symbolisch uit zijn bestaan te verwijderen.

Karen Brom

De woorden, geciteerd of bedacht, gedrukt en weggezet in nieuwsgierig makende koppen en heldere alinea’s, die gewoonlijk zijn zaterdag opvraten en zijn hersenen voorzagen van broodnodig voer, leken te blijven plakken aan het papier, dat de ene keer glanzend en glad was en de volgende maal grauw oogde en ruw aanvoelde, alsof zij het beu waren zijn uren te vullen en niet langer zorg wensten te dragen voor een zinvolle invulling van zijn bestaan.

Geert Moons

Daar zat hij dan, aan de keukentafel bij het raam met zicht op vrijwel niets.

Peggy Van der Auwera

Niets of niemand kon hem een geweten schoppen, alsof de onderhuids sluimerende onverschilligheid zijn eertijds knagende geweten met een schouderophalende zucht had gedoemd tot apathie en isolement; hij was een misantroop in een hysterische wereld waarop hij een inktzwarte kijk had – geen letter, geen woord, geen zin kon hem bewegen tot zelfs maar een druppel empathie.

Hanne Desmet

Dit uitermate tenenkrullende besef zette hem ertoe aan om - ondanks zijn gewoonlijke gebrek aan levenskennis en zelfreflectie - tot een misschien nog crucialere realisatie te komen: het leven was, zoals hij per toeval wel eens had horen passeren in de wandelgangen, effectief geen ponykamp.

Alexander Baeyens

En, bedacht Johnny ontdaan, buiten is het niet eens bewolkt.

Camilla Peeters

Johnny woonde namelijk reeds twintig jaar in Reet en begon te vrezen dat hij toch in een dieper gat was gevallen dan hij voorzien had: om de zoveel tijd werd er eens een nieuweling verzwolgen, maar de krantenjongens reden met een wijde boog om Reet heen, de neus herhaaldelijk ophalend, alsof ze knikten op de bas van een smerig lied.

Esther Wilderjans

De laatste tijd sliep Johnny onrustig en werd hij geplaagd door nachtmerries met steeds hetzelfde, weerkerende thema: er werd met hem afgerekend, hij moest boeten, voor gedane zaken, die geen keer namen en die hij, hoe graag hij ook had gewild, niet meer kon veranderen, maar met die opvatting stond hij in zijn dromen duidelijk alleen.

Jeroen Meylemans

Deze uppercuttende gedachte zette zijn hart tot opspringen aan totdat dit oude, verstoorde hart hem zichzelf deed zien zoals hij zwoer nooit te worden: een buitenstaander die verwoed tot de wereld behoren wil en die als een bosbrand wanhopig om zich heenslaat.

Lien Vervoort

Verslagen tuurde hij in het zwart van zijn inmiddels koud geworden koffie, alsof hij tegen beter weten in toch hoopte zichzelf daarin terug te vinden - Hoe lang was het tenslotte geleden dat hij zichzelf nog in de spiegel had gezien?

Sascha Beernaert

En toch had het tutoyeren van zijn psychologe hem, weliswaar met niet zoveel bravoure als dat bij het vastleggen van hun eerste afspraak was gebeurd, overdonderd en keek Johnny uit naar een volgende intieme sessie met Ellen waarin de redetwist het wederom zou halen van de vijftig euro die diende om hem van zijn tristesse af te helpen.

Erica Smits

Mogelijk was hij er eindelijk in geslaagd om van elke stelling ook de tegenstelling te kunnen begrijpen, ja, zelfs te verdedigen, en was hij nu eindelijk verlost van de noodzaak een mening te hebben die als levensdoel zou kunnen dienen, maar wat hij al die tijd had willen negeren, drong zich nu aan hem op als een vlek op een voorts smetteloos wit laken.

Lauri Hostyn

Was hij werkelijk de enige die doorhad dat de media een bende leugenaars waren?

Korneel Dobbels

Met een huilend hart, verborgen achter de stevige frons van een gezicht dat getraind was om elke mogelijk zichtbare emotie de kop in te drukken alsof het er allemaal niet toe deed, net zoals hij er niet toe deed toen zijn moeder hem als pasgeboren vlees en bloed achterliet in een vervallen steegje, schoof hij de papieren bende voor zich uit.

Felix Sandon

Op negen verschillende manieren had hij de voorpagina’s, editorialen en beschouwende cursiefjes gehaald, binnen en buiten de landsgrenzen en vaker met dan zonder foto, middels zijn aan de krankzinnigheid grenzende prestaties van de afgelopen weken (waarvan er zelfs nog drie onopgemerkt waren gebleven), en nog steeds kon Johnny zich niet van de indruk ontdoen dat hij, ondanks wat zijn moeder hem jarenlang had ingepeperd, volstrekt niets kon.

Tomas Bruyland

Want sinds de brutale confrontatie met zijn misantrope buurman vorige week, nam een langzaam voortschrijdende lethargische modus bezit van zijn geest én ledematen, een toestand die zich dag na dag verder incarneerde in een dramatische vermindering van het aantal met enige activiteiten gevulde uren, ten gunste van een evenredige stijging van de tijd die lusteloos werd vergooid met doelloos voor het raam naar buiten staren.

Jürgen Nakielski

Het was een dinsdag die niet doordeweeks wilde zijn.

katrien Ricart

Dat hij eerdere signalen struisvogelgewijs geweerd had.

Kathleen Verbiest

Die vrees kneedde zich in een mum van tijd tot een pikzwarte, bikkelharde biljartbal, een projectiel van gecomprimeerd inzicht dat kracht haalde uit de combinatie van snelheid en loodzwaar gewicht en daardoor in Johnny´s brein de volledige constructie van aannames omtrent vrijwel alles wat er ooit gebeurd was in zijn leven, attributies van schuld en verantwoordelijkheid, en overtuigingen waarvan hij steeds geloofd had dat ze rotsvast en onvergankelijk waren, uit elkaar deed spatten.

Els van haute

Het was daar en dan dat Johnny besloot om op zoek te gaan naar een dagvulling die hem zou onderscheiden van alle anderen die vergeefs op zoek waren naar een koe om naar te staren.

Glenn Van der Heyden

Dat de leeg lijkende wereld niks meer was dan een verontrustende weerspiegeling van zijn eigen sombere gedachtebeeld waarin niks er nog toe doet en niks er ooit toe zal doen want hij was alleen in een menigte van kwakzalvers en perverselingen die zodanig genoten van elke kans om zichzelf op te hemelen in een schijn die de absurde massa niet kon doorzien of wou.

Marc Aerts

Ik geen interesse in de wereld, dacht hij, de wereld des te meer geïnteresseerd in mij, waarop hij zich naar de garage begaf, een doos van onder de werkbank trok, een Colt Python uit een linnen doek te voorschijn toverde, het ding een smakkerd gaf en geagiteerd verkondigde: ‘Ik zal de wereld laten kennismaken met jou’.

Helen Wallendael

Kamillus, die de godganse namiddag op de vensterbank had geslapen - een oude boleet met donkere huidlijnen die traag, vanaf zijn staart tot aan zijn argeloze oortjes, tussen de haarklitten meanderden -, keek nauwlettend toe hoe Johnny zijn onverhoeds verworven inzicht in de kartonnen doos die onder het keukenaanrecht stond en die bestemd was voor de papierophaling, deponeerde.

Sylvie Devolder

Verzonken in gedachten tikte hij ritmisch, op de zwoele tonen van een reeds lang vervlogen zomerhit uit 2003, tegen zijn geraffelde linkerhoektand, waarvoor hij – nu hij er even bij stilstond - toch maar eens die afspraak bij de tandarts moest maken; ware het niet dat hij het verafschuwde om op vooronderzoek te moeten gaan bij de groteske – met de gure herfst nog in haar ogen- tandartsassistente.

Ynne De Wever

Johnny had er immers nooit eerder bij stil gestaan dat het lezen van buitenlandse kranten een ver-van-zijn-bedshow is, hierdoor kwam deze voor hem alomvattende bevinding als een mot in het gezicht aan; daarnaast is Johnny een egocentrische zak die geen kloten geeft om de wereld.

Annette Akkerman

Zou deze bewustwording hem een maand geleden nog met afschuw hebben vervuld, zodanig dat hij een hele fles jenever achterover zou moeten slaan om zichzelf weer in de ogen te kunnen kijken, nu voelde Johnny een nog nooit eerder ervaren triomf dat hij deze keer niet zijn kleingeestige ouders, zijn stompzinnige familie en het bekrompen dorp, waarin hij de eerste twintig jaar van zijn leven sleet, de schuld hoefde te geven van zijn flegmatieke inborst en hij wist dat deze eigenschap hem een grote voorsprong zou geven bij de aanstaande beproeving.

Kim Vigneron

De gedachte deed de rust in zijn altijd malende brein wederkeren.

Annelies Muylaert

Hij wist niet of hij zich nu machteloos of bevrijd moest voelen, opgelucht dat de zwaarheid van het leven eindelijk van zijn schouders was gevallen of eerder verbijsterd door zijn inertie voor de pijn en het verdriet van een ander, hij voelde niets meer in zijn desolate borstkas, maar de belofte van de nakende catharsis doofde al even snel uit als ze gekomen was.